فعل ماضی:

فعلی است که بر زمان گذشته دلالت می کند.و شامل 14 صیغه یا صورت می باشد.

فرمول ماضی =ریشه ی فعل + علامت صیغه ی فعل

                         . . .  + ا - وا - ت - تا - نَ - تَ - تُما - تُم - تِ - تُما - تُنَّ - تُ - نا

علامت صیغه ی فعل در عربی همان شناسه ی فعل در فارسی است.

درعربی 13 عدد علامت صیغه داریم.چون صیغه ی اول فعل ماضی،خودش ریشه(سه حرفی )است و علامت صیغه ندارد.

مقایسه ی ماضی در فارسی و عربی:

در فارسی           در عربی                            

من رفتم :            آَنَا ذَهَبتُ

تو رفتی :            آَنتَ ذَهَبتَ

                          آنتِ ذَهَبتِ

او رفت :             هُوَ ذَهَبَ

                            هِيَ ذَهَبَت

ما رفتیم :           نَحنُ ذَهَبنَا

شما رفتید :        آَنتُما ذَهَبتُما

                           آنتُم ذَهَبتُم

                           آَنتُنَّ ذَهَبتُنَّ

آن ها رفتند :       هُما ذَهَبا

                           هُما ذَهَبَتَا

                           هُم ذَهَبُوا

                           هُنَّ ذَهَبنَ

فعل مضارع :

فعلی است که بر زمان حال یا آینده دلالت می کند اگر تنها بر زمان آینده دلالت کند به آن مستقبل می گویند.هر گاه بر سر فعل مضارع " سَ " یا " سَوفَ " بیاید تبدیل به مستقبل می شود.

فرمول مضارع=حروف مضارعه  +  ریشه ی فعل  +  علامت صیغه ی فعل

                             آَ - تَ - یَ - نَ   +         . . .           +    ینَ - انِ - ونَ - نَ

حروف مضارعه نشان دهنده ی مضارع بودن فعل هستند. یعنی هر گاه بر سر ریشه ی فعلی یکی از این حروف قرار گیرد متوجه می شویم که این فعل ، فعل مضارع می باشد.

مثل : تَذهَبُ = تَ + ذهب   یَذهَبُ = یَ + ذهب    آَذهَبُ = آَ + ذهب   نَذهَبُ = نَ + ذهب

مشاهده می کنیم که علامت صیغه های فعل مضارع،فقط 4 تاست.علت این است که در مضارع بعضی از صیغه ها از جمله: متکلم وحده و متکلم مع الغیر و صیغه های مفرد (غیر از مفرد مؤنث مخاطب که علامتش " ینَ"است) علامت صیغه ندارند.همچنین در سایر صیغه ها علامت ها مشترک اند.به عنوان مثال علامت صیغه ی همه ی مثناها " انِ " می باشد. علامت صیغه ی جمع های مذکر " ونَ " و علامت صیغه ی جمع های مؤنث " نَ " می باشد.

مقایسه ی فعل مضارع در فارسی و عربی:

 در فارسی                در عربی 

من می روم :              آَنَا آَذهَبُ  

تو می روی :              آَنتَ تَذهَبُ

                                  آَنتِ تَذهَبینَ

او می رود :               هُوَ یَذهَبُ

                                 هِيَ تَذهَبُ

ما می رویم :             نَحنُ نَذهَبُ

شما می روید :          آنتُما تَذهَبانِ

                                 آَنتُم تَذهَبونَ

                                 آَنتُنَِّ تَذهَبنَ

آن ها می روند :        هُما یَذهبانِ

                                  هُما تَذهَبانِ

                                  هُم یَذهَبونَ

                                  هُنَّ یَذهَبنَ

"شعر مضارع"

این شعر بر اساس شماره ی صیغه ها در دست مضارع ساخته شده است.لطفا دقت کنید:

" الف" رو می دیم به سیزده                       "نون" رو می دیم به چهارده

یک دو سه شش"ی"می خواد                     بقیه هم   "ت"   می خواد

 حالا می ریم آخر فعل                                 علامت صیغه ی فعل

صیغه ی ده"ینَ"، مثناها " انِ"                      جمع مذکر"ونَ"،جمع مؤنثم"نَ"

امیدوارم از مطالب فوق استفاده برده باشید عزیزان

ارجو لَکُم التَّوفیق

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: